Article
(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: Wikipedia the free encyclopedia, article for "E-democracy"
Δες επίσης: Internet democracy (Διαδικτυακή δημοκρατί&alpha
Η e-δημοκρατία ή ηλεκτρονική δημοκρατία (ένας συνδυασμός των λέξεων electronic / ηλεκτρονική και democracy / δημοκρατί&alpha
συνδυάζει και ενσωματώνει τις πληροφορίες στον 21ο αιώνα με την τεχνολογία των επικοινωνιών για την προώθηση της δημοκρατίας. Αυτό σημαίνει ότι είναι μια μορφή διακυβέρνησης στην οποία όλοι οι ενήλικες πολίτες τεκμαίρεται ότι μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα στην κατάθεση/διαμόρφωση προτάσεων, στην ανάπτυξη και τη δημιουργία των νόμων[1]. Η e-δημοκρατία περιλαμβάνει τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτιστικές συνθήκες που επιτρέπουν την ελεύθερη και ισότιμη πρακτική της πολιτικής αυτοδιάθεσης.
Περιεχόμενα
1. Ιστορία
2. Εφαρμογή
3. Εργαλεία και είδη
4. Πρακτικά ζητήματα
5. Οι Ρόλοι των Πολιτών
5.1. Η συμμετοχή των πολιτών με όρους ηλεκτρονικής δημοκρατίας
6. Το διαδίκτυο ως εργαλείο καμπάνιας
7. Το διαδίκτυο ως δρόμος για την αλλαγή
7.1. Η ενεργός συμμετοχή των ενηλίκων στο διαδίκτυο
8. Ηλεκτρονική στήριξη των τοπικών δημοκρατικών ομάδων
9. Τα οφέλη, τα μειονεκτήματα και οι προκλήσεις
9.1. Οφέλη
9.2. Μειονεκτήματα
9.3. Προκλήσεις
10. Peer-to-patent
11. Ηλεκτρονική άμεση δημοκρατία
12. Η ΤΠΕ και η πολιτική συμμετοχή
13. Η πολιτική συμμετοχή των νέων μέσω του διαδικτύου
13.1. Η διάχυση της συμμετοχής των νέων και η ηλεκτρονική δημοκρατία στη Σκωτία
14. Ψηφιακή δημοκρατία και η δημοκρατία των μέσων (media)
15. Η διάχυση της ηλεκτρονικής δημοκρατίας
16. Αντί e-δημοκρατία
17. Μια επιτυχημένη πολιτική ηλεκτρονικής δημοκρατίας
18. Εξάρτηση της δημοκρατίας πάνω στο διαδίκτυο
19. Wikidemocracy
20. Δες επίσης
1. Ιστορία
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα η δημοκρατική συμμετοχή περιορίζονταν συχνά σε μια κλίκα πλουσίων που περιοδικά επιλέγονταν μέσω της εκλογής αντιπροσώπων από πολιτικά κόμματα που είχαν αναπτύξει ένα μανιφέστο (ένα πρόγραμμα διακυβέρνηση&sigmaf
.
Το μανιφέστο στη συνέχεια δημοσιοποιούνταν στο κοινό (στο εκλογικό σώμ&alpha
. Μετά την εκλογή των αντιπροσώπων οι εκλογείς μεταβίβαζαν την κοινωνική τους ευθύνη στους εκλεγμένους πολιτικούς, οι οποίοι θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν την αρχική πολιτική τους ή να προδώσουν την εμπιστοσύνη που τους δόθηκε, χωρίς συνέπειες και σε όλη την διάρκεια της θητείας τους. Η λεγόμενη Generation X (η γενιά αμέσως μετά τον Β'Π.Π. που προέκυψε από την παγκόσμια δημογραφική έκρηξη των γεννήσεω&nu έφτασε να είναι κάπως απογοητευμένη όταν ακόμη και οι μεγάλης κλίμακας δημόσιες διαμαρτυρίες, όπως η απεργία των ανθρακωρύχων του Ηνωμένου Βασιλείου (1984-1985), έδειξαν να αποτυγχάνουν, σχεδόν μια δεκαετία πριν η τεχνολογία των πληροφοριών γίνει, σε γενικές γραμμές, ευρέως διαθέσιμη στους πολίτες[2].
Τα εικονικά/ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα ωρίμασαν στις αρχές του 21ου αιώνα, επιτρέποντας την ανάδειξη των flashmobs. Μετά την οικονομική κρίση του 2007-2008 μια σειρά κοινωνικών δικτύων πρότειναν διαδηλώσεις, όπως το κίνημα Occupy ή το κίνημα 15-M που ξεκίνησε στην Ισπανία και εξαπλώθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Από αυτό προέκυψαν οι προτάσεις του Party X όπως αυτό του Καναδά και της Ισπανίας.
2. Εφαρμογή
Η e-δημοκρατία μπορεί να εφαρμοστεί στο πλαίσιο των πολιτικών διαδικασιών σε τοπικές κοινότητες, σε πολιτείες/περιφέρειες, σε κράτη και στην παγκόσμια σκηνή[5]. Οι δημοκρατικοί φορείς και τομείς που περιλαμβάνονται μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι, κατά σειρά σπουδαιότητας, οι πολίτες/ψηφοφόροι, οι πολιτικές οργανώσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι και οι κυβερνήσεις[6]. Η e-δημοκρατία, όπως και η δημοκρατία, στην ιδεώδη μορφή της, είναι μια άμεση δημοκρατία. Σε πρακτική μορφή υπήρξε συγκεκριμενοποίηση με πιο περιορισμένες μορφές της δημοκρατίας.
Σε αυτή την πιο περιορισμένη έννοια, η ηλεκτρονική δημοκρατία αναφέρεται συχνά στις τεχνολογικές προσθήκες στη δημοκρατία, δηλαδή, στη χρήση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας και στις στρατηγικές των διαδικασιών στην πολιτική και στην διακυβέρνηση. Σε ορισμένες κραυγαλέες περιπτώσεις, η λέξη χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε οποιαδήποτε πολιτική εμπλέκει και το διαδίκτυο.
Η Ann Macintosh, το 2004, χρησιμοποίησε τον όρο με την έννοια ενός τεχνολογικού συμπληρώματος σε μια δημοκρατία, δηλώνοντας: “Η e-δημοκρατία ασχολείται με τη χρήση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας για τη συμμετοχή των πολιτών, την υποστήριξη των διαδικασιών λήψης αποφάσεων και για να ενισχυθεί η δημοκρατική αντιπροσωπευτική δημοκρατία”[7]. Οι δημοκρατικοί φορείς και τομείς μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο είναι, οι κυβερνήσεις, οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πολιτικές οργανώσεις και οι πολίτες/ψηφοφόροι[6].
Για όσους βλέπουν την “e-δημοκρατία” ως ένα συμπλήρωμα σε μια δημοκρατία, λέγεται πως στοχεύει για μια ευρύτερη και πιο ενεργή συμμετοχή των πολιτών που γίνεται διαθέσιμη από το διαδίκτυο, τις επικοινωνίες μέσω κινητών συσκευών και άλλων τεχνολογιών, μέσα στη σημερινή αντιπροσωπευτική δημοκρατία, καθώς και, μέσω της αύξησης της συμμετοχικής ενασχόλησης ή των άμεσων μορφών συμμετοχής, των πολιτών στην αντιμετώπιση των δημόσιων προκλήσεων.
3. Εργαλεία και είδη
Υπήρξε μια σημαντική αύξηση της ηλεκτρονικής δημοκρατίας τα τελευταία τέσσερα χρόνια[9]. Δημόσιες και ιδιωτικές πλατφόρμες παρέχουν μια λεωφόρο για την εμπλοκή των πολιτών, ενώ προσφέρουν πρόσβαση σε διαφανείς πληροφορίες, που οι πολίτες έχουν μάθει να περιμένουν να δουν.
Για την ανάπτυξη αυτών των δημόσιων πυλών (portals) ή πλατφορμών, οι κυβερνήσεις έχουν την επιλογή να τις αναπτύξουν εσωτερικά και να τις διαχειριστούν ή να τις αναθέσουν ή να υπογράψουν ένα αυτοχρηματοδοτούμενο συμβόλαιο. Το μοντέλο της αυτοχρηματοδότησης δημιουργεί πύλες που πληρώνουν για τον εαυτό τους μέσα από μικρά τέλη για την παροχή ορισμένων e-government συναλλαγών (πχ. κάποια μικρή χρέωση για την ηλεκτρονική έκδοση ενός πιστοποιητικού). Κάποιοι από τους πρώτους παίκτες σε αυτό το χώρο περιελάμβαναν τέτοιες λύσεις αυτοχρηματοδότησης, όπως η govONE Solutions, η First Data Government Solutions και η Nicusa.com, μια επιχείρηση που στηρίζεται στο αυτο-χρηματοδοτούμενο μοντέλο[10].
Η κοινωνική δικτύωση είναι μια αναδυόμενη δυναμική περιοχή για την ηλεκτρονική δημοκρατία, καθώς και οι συναφείς τεχνολογικές εξελίξεις, όπως είναι οι χάρτες επιχειρημάτων (argument maps) και εν τέλει και ο σημασιολογικός ιστός (semantic web). Μια άλλη σχετική εξέλιξη συνίσταται στο συνδυασμό της ανοικτής επικοινωνίας της κοινωνικής δικτύωσης με τη δομημένη επικοινωνία κλειστών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων και των εμπειρογνωμόνων ή/και των φορέων χάραξης πολιτικής[11]. Όλα αυτά θεωρούνται ως σημαντικά ενδιάμεσα στην ωρίμανση της έννοιας της ηλεκτρονικής δημοκρατίας[12].
Το σημείο εισαγωγής, της κοινωνικής δικτύωσης για παράδειγμα, οριοθετείται μέσα στο ίδιο το περιβάλλον των πολιτών-χρηστών και η συμμετοχή γίνεται με τους όρους των πολιτών. Οι υποστηρικτές της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης αντιλαμβάνονται την κυβερνητική χρήση των κοινωνικών δικτύων ως ένα μέσο για να βοηθήσει την κυβέρνηση να ενεργεί περισσότερο σαν το κοινό το οποίο εξυπηρετεί. Ένα τέτοιο παράδειγμα κρατικής χρήσης μπορεί κανείς να βρει στην ιστοσελίδα του “The Official Commonwealth of Virginia”, όπου εκεί οι πολίτες μπορούν να βρουν εργαλεία από την Google και ανοικτά κοινωνικά φόρουμ.
Η κυβέρνηση και οι φορείς της, έχουν επίσης την ευκαιρία να παρακολουθήσουν για το αν οι πολίτες λαμβάνουν και σε ποιον βαθμό ικανοποίηση, για τις υπηρεσίες που παρέχονται. Μέσα από εφαρμογές ListServs, RSS feeds, mobile messaging, υπηρεσίες micro-blogging και blogs, η κυβέρνηση και οι φορείς της μπορούν να παρέχουν πληροφορίες στους πολίτες που μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα και ανησυχίες. Ορισμένοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, επίσης, αρχίζουν να χρησιμοποιούν το Twitter, το οποίο τους παρέχει ένα εύκολο μέσο για να ενημερώνουν τους οπαδούς τους. Στην πολιτεία του Rhode Island, για παράδειγμα, ο ταμίας Frank T. Caprio βάζει καθημερινά tweets με τις κρατικές ταμειακές ροές.
Μέρος 1ο
Next article:
e-democracy (ηλεκτρονική δημοκρατία) μέρος 2ο (11 years ago)
About the game:
USA as a world power? In E-Sim it is possible!
In E-Sim we have a huge, living world, which is a mirror copy of the Earth. Well, maybe not completely mirrored, because the balance of power in this virtual world looks a bit different than in real life. In E-Sim, USA does not have to be a world superpower, It can be efficiently managed as a much smaller country that has entrepreneurial citizens that support it's foundation. Everything depends on the players themselves and how they decide to shape the political map of the game.
Work for the good of your country and see it rise to an empire.
Activities in this game are divided into several modules. First is the economy as a citizen in a country of your choice you must work to earn money, which you will get to spend for example, on food or purchase of weapons which are critical for your progress as a fighter. You will work in either private companies which are owned by players or government companies which are owned by the state. After progressing in the game you will finally get the opportunity to set up your own business and hire other players. If it prospers, we can even change it into a joint-stock company and enter the stock market and get even more money in this way.
In E-Sim, international wars are nothing out of the ordinary.
Become an influential politician.
The second module is a politics. Just like in real life politics in E-Sim are an extremely powerful tool that can be used for your own purposes. From time to time there are elections in the game in which you will not only vote, but also have the ability to run for the head of the party you're in. You can also apply for congress, where once elected you will be given the right to vote on laws proposed by your fellow congress members or your president and propose laws yourself. Voting on laws is important for your country as it can shape the lives of those around you. You can also try to become the head of a given party, and even take part in presidential elections and decide on the shape of the foreign policy of a given state (for example, who to declare war on). Career in politics is obviously not easy and in order to succeed in it, you have to have a good plan and compete for the votes of voters.
You can go bankrupt or become a rich man while playing the stock market.
The international war.
The last and probably the most important module is military. In E-Sim, countries are constantly fighting each other for control over territories which in return grant them access to more valuable raw materials. For this purpose, they form alliances, they fight international wars, but they also have to deal with, for example, uprisings in conquered countries or civil wars, which may explode on their territory. You can also take part in these clashes, although you are also given the opportunity to lead a life as a pacifist who focuses on other activities in the game (for example, running a successful newspaper or selling products).
At the auction you can sell or buy your dream inventory.
E-Sim is a unique browser game. It's creators ensured realistic representation of the mechanisms present in the real world and gave all power to the players who shape the image of the virtual Earth according to their own. So come and join them and help your country achieve its full potential.
Invest, produce and sell - be an entrepreneur in E-Sim.
Take part in numerous events for the E-Sim community.
