Article
دلم خیلی خیلی گرفته ولی مجبورم برای روشن کردن مردم ایران مسائل رو کاملا شفاف بیان کنم.
سعی میکنم جوری بگم که ابهامی باقی نمونه و هر کی میخواد بفهمه چه خبره باید حوصله کنه و همش رو بخونه.
میریم از اول قبل از انتخابات ریاست جمهوری.
مطمئنن یادتون هست که اون زمان هم مثل الان همین گروه هایی که دارن با هم دعوا میکنن اون زمان هم دعوا داشتن و دعواها سر مساله پرداخت جریمه چند صد گلدی اوج گرفت جوری که من و حزب لاولی هم مجبور شدیم بیایم وسط چون دیگه مسائل کشوری در میون بود نه دعواهای داخلی.
موضوع جریمه رو نمیخوام پیش بکشم و اتفاقات اون زمان مدارکش آرتیکل شده و موجود هست و هر کس میخواد میتونه بره پیگیری کنه.
چند روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری حزب میهن جلسه گذاشت و من هم به نمایندگی از حزب لاولی در جلسه حضور پیدا کردم.
ماجرای لایحه پرداخت جریمه و در جریان نذاشتن اعضای مجلس من رو مجاب کرد حزب لاولی رو با میهن اعتلاف بدم تا رییس جمهور بعدی ایران از داخل این 2 حزب انتخاب بشن.
دلیل کارم هم مشخص بود.
از اینکه حزب دموکرات جریمه رو بدون اطلاع مجلس از خزانه برداشته بود ناراحت بودم و نمیخواستم دیگه تکرار بشه این موارد.
جلسه حزب میهن که چندین ساعت به طول انجامید در نهایت حاصلش این شد که من به عنوان کاندید و با حمایت حزب میهن و لاولی در انتخابات شرکت کنم.
به عنوان فردی که حمایت حزب میهن پشتش بود مجبور بودم کابینه خودم رو از این حزب انتخاب کنم.
سهند قبول کرد وزیر امور خارجه باشه.
مرهام وزیر آموزش
با کیاوش صحبت کردم در مورد معاون ریاست جمهوری
ولی کیاوش موافق نبود
نمیخواست معاون باشه
و به من گفت فقط در حد وزارت اقتصاد و مشاوره کمکم میکنه و بهتره که من دون دون رو به عنوان معاون انتخاب کنم چون که چند ساله همدیگر رو میشناسیم و با هم هماهنگ تریم ولی چون خود دون دون موافق نبود اون رو کردم مشاور و کیاوش شد معاون و بهش گفتم معاون باش و در مورد وظایفت هم نگران نباش که خود من فعالیتم زیاد هست و در طول این 1 ماه نمیذارم کسی از نبود دولت برای رسیدگی به کارها اعتراض کنه و تو فقط من رو در کارها راهنمایی کن و مشاوره بده.
دولت با اضافه شدن افراد دیگه مثل عرفان در وزیر دفاع و بابک و علی رایدر و بعدا جوکر تکمیل شد و دلیل این تعداد وزیر بالا کارها و برنامه های زیاد یبود که من میخواستم عملی کنم.
ولی از همون روز اول کسایی که تجربه بالایی داشتن به من گفتن فقط ایران رو نگه دار و این دعواها رو تموم کن بقیش پیشکش !
ولی من گفتم نه خیر من صلح رو برمیگردونم و برنامه هام رو هم عملی میکنم.
بلافاصله بعد از انتخاب شدنم به عنوان رییس جمهور تلاش کردم با وحید و پویان صحبت کنم و ازشون بخوام که این دعواها رو تموم کنند.
همین کار رو هم با اعضای دولت که از حزب میهن بودند انجام دادم.
ولی بعد از کلی تلاش و حرف زدن به این نتیجه رسیدم که هیچ فایده ای نداره !
خوب من باید چی کار میکردم در این شرایط ؟
خوب 2 تا راه داشتم
1- میرفتم سراغ حزب میهن که به من رای داده بود و کامل حزب دموکرات و ارتش پارس رو خط میزدم و کانال ایران رو عوض میکردم و با داشتن اکثریت مجلس تمام خواسته هام رو بدون نیاز به مشورت و بحث در مجلس به اجرا میذاشتم و یک دیکتاتوری محض درست میکردم توی ایران
2- دومین راه که همین رو هم انتخاب کردم این بود که از 2 طرف در مسائل کشوری مشورت بگیرم و با رضایت هر دو گروه کارها رو پیش ببرم.
موضوعی که هیچ کس متوجه اون نشد
جلسات اتحاد از روز اول دولت من شروع شد و من و عرفان و سهند در بیشتر جلسات اتحاد حضور کامل داشتیم و در تلاش بودیم مساله حمله به هند رو مطرح کنیم.
در داخل هم من با دون دون مشاورم و کیاوش و سهند و عرفان جلسات زیادی برای این جنگ گذاشتیم و تمام جوانب کار رو در نظر گرفتیم.
از طرف دیگه من این موضوع رو با اعضای ارتش پارس هم در میون گذاشتم.
جوری که پویان به من گفت روزانه 10 میلیون دمیج روی ارتش پارس حساب باز کن.
جمله ای که هیچ وقت یادم نمیره.
بعد از اون اتحاد از هم پاچید و اتحاد جدیدی به اسم یونیکو صورت گرفت و از اون به بعد عرفان تمام تلاش خودش رو کرد و کاری کرد که اتحاد با حمله ما به هند موافقت کنه.
بعدش ما این موضوع رو در داخل با همه در میون گذاشتیم و رفراندوم صورت گرفت و من با تمام بزرگان کشور در این مورد صحبت کردم.
نوع رفتار من و بها دادن به تمامی افراد و حضورم در کانال ایران که تا قبل از اون در اختیار اعضای ارتش پارس بود باعث شد دولت من از دستم ناراحت بشه که چرا کانالی رو انتخاب کردی که ما در اون یا بن هستیم یا اینکه قبلا در این کانال به ما توهین شده بود و نمیتونیم در این کانال کار بکنیم.
یکی از کسایی که خیلی به من انتقاد میکرد مرهام بود.
تا حدی که من و اون با هم بگو مگوی زیادی کردیم و من از حرکات و طرز فکر اون انتقاد کردم که چرا خواهان کنار گذاشتن ارتش پارس و کانال ایران هست امری که باعث ضعف و آشفتگی کشور میشود !
کیاوش هم از این امر ناراحت بود که چرا کانال جدید ساخته نمیشود ولی من چون در انتخاب دولت به حزب میهن بها داده بودم میبایست برای حفظ عدالت در این مرحله به حزب دموکرات بها میدادم و بهشون نشون میدادم که من به اونا اعتماد دارم.
قبل از اینکه جنگ شروع بشه من خیلی خیلی روی عواقب و نحوه ی انجامش با دیگران صحبت کردم و با رییس جمهور هند و چین هم حتی چند مرحله صحبت کردیم که در اکثر این جلسات عرفان و کیاوش حضور داشتند ولی کسی از این جریانات با خبر نبود.
جنگ شروع شد و اوج کار بنده به عنوان رییس دولت آغاز شد.
متاسفانه کیاوش به دلیل مشکلی که براش پیش اومده بود با وجود اینکه تا قبل از این تمام وظایف خودش رو انجام داده بود روز اول جنگ حضور نداشت و همین طور سهند.
عرفان و پرینس آف پرشیا در تمام طول جنگ خیلی خیلی به من کمک کردند و باعث شدند که به جز یک جنگ بقیه جنگ هایی که نه تنها با هند و پاکستان بلکه فنلاند و فرانسه و چین بود رو هم پیروز باشیم.
هیچ کدومتون نمیدونید من این چند وقت چه قدر زحمت کشیدم و چه قدر کار کردم !
نمیگم هم به خاطر کشورم این کار رو انجام دادم بلکه به خاطر علاقه خودم به جنگ بود که این همه زحمت کشیدم.
این تیکه رو از خودم تعریف کردم چون بعضیا 2 تا دونه شات از عرفان و پرینس میدیدند و فکر میکردند تمام کارها رو این 2 نفر انجام میدند و منی که در تمام این 3 هفته پشت پرده این جریانات بوم و این چند روز روزانه بالای 18 ساعت آنلاین در کانال ایران حضور داشتم نادیده گرفته شدم بود چون این افراد که روزی 1 ساعت هم اینجا نیستند از من شات ندیده بودند !!!
اما مهم نیست چون همون طور که گفتم این کارها رو برای ایران انجام ندادم و کاری بود که خودم میخواستم انجام بشه و نیازی به تشکر و قدردانی به خاطر این همه مرزی که الان ایران داره و قدرتی که به کل دنیا نشون داده ندارم اما از خیلی حا دلسرد شدم که اینگونه پشت من حرف زدند.
بعد از روز دوم جنگ کیاوش خودش رو رسوند به ما ولی مشکلات بار دیگه شروع شد.
وحید که در تمام طول جنگ زحمت زیادی برای جنگ کشیده بود و خرج زیادی هم کرده بود شروع به انتقاد از کیاوش کرد که چرا هیچ کاری انجام نمیدهد !
همین طور بعد از اون بقیه دوستان هم شروع به انتقاد از کیاوش کردند.
امری که اصلا از نظر من پسندیده نبود چون کیاوش به جز روز اول و دوم در بقیه طول دولت کارهای خودش رو انجام داده بود ولی چون کسی ندیده بود اینجور احساس شد که کیاوش کاری نکرده !
در مورد سهند هم باید بگم من تا قبل از شروع جنگ (تا قبل از هفته پیش) از کارهاش راضی بودم ولی او کلا در طول مدت این جنگ فعالیت نداشت که این رو به خود او میسپریم که جواب گو باشد که چرا در این زمان مهم حضور کافی رو نداشته.
مرهام به عنوان وزیر آموزش همون طور که قبلا گفتم از دست من ناراحت بود که چرا کانال ایران عوض نمیشود و من بیش از حد به ارتش پارس اهمیت میدهم و این امر باعث شد کارهای این وزارت روی زمین بماند و در کنار آن آرتیکل های کاملا نامربوط به دولت و کاملا شخصی از سوی این فرد چاپ شود که به همین دلیل من باید اعلام کنم که انتخاب مرهام به عنوان وزیر آموزش یکی از اشتباهات من بود و این فرد اول از همه باید اختلافات خود را با بقیه افراد کنار بگذارد و بتواند روی وظیفه خود تمرکز کند همانند کیاوش تا بتواند برای ایران مفید فایده باشد.
یه بی لطفی خیلی عجیب دیشب در کانال ایران رخ داد که مطالب آن به طور مختصر آرتیکل شد و بقیه در جریان قرار گرفتند.
من در طول این مدت بعد از این همه فشار و قرار داشتن در شرایط جنگی به آدم دورو و دزد خزانه متهم شدم.
البته دزد خزانه به این صراحت به من گفته نشد.
اما وقتی من رو به تجهیز نکردن افراد خاص و تجهیز کردن بعضی افراد دیگر و تمام کردن خزانه به نفع منافع خود متهم میکنند معنی دیگری جز دزدی از خزانه و خائن به مال مردم ندارد !
البته ماجرای دیشب خداروشکر ختم به خیر شد و تنها دست آوردش این بود که من از تمام ثانیه هایی که گذاشتم و تمام روی خوش هایی که به بعضی افراد نشون دادم پشیمون شوم.
من در طول این مدت در میان 2 جناح بزرگ ایران بودم و تمام سعیم این بود که اوضاع کشور بر وفق مراد هر دو گروه باشد و در نهایت این ایران باشد که سود کند که همین طور هم شد ولی من به عنوان انسان دورو معرفی شدم و خیلی ها من رو غیر اکتیو میدونستند.
برام جالب بود یه جا دیدم میگفتند این دولت عرفان است نه امین !!
دولت عرفان ؟
عرفان بیشتر از چیزی که باید تلاش کرده ولی خودش میتواند بیاید و بگوید که آیا تا حالا شده بیشتر از ساعت 11 شب در کانال ایران بماند ؟
در حالی که من در طول این 1 هفته تمام شب تا سحر در کانال بودم.
و از ساعت 12 ظهر تا سحر بعدی هم باز در کانال بودم.
در صورتی که عرفان تنها نصف این مدت در کانال بود به خاطر مشکلاتی که در زندگی واقعی داشت.
من و عرفان یکی از بهترین همکاری ها رو در طول این مدت داشتیم و من به داشتن همچین دوستی افتخار میکنم و 90% تصمیماتی که برای ایران گرفته میشد من و عرفان قبل آن کلی با هم بحث و مشورت میکردیم تا کار به مرحله اجرا برسد.
اما در آخر تمام زحمات شد برای عرفان ؟
اشکال نداره.
خوشحالم که لااقل عرفان رو قبول دارید.
واقعا امیدوارم که دور بعدی از او حمایت کنید و مثل من از پشت بهم خنجر نزنید.
من آدم ساده ای هستم.
به روی همه میخندم و از کسی کینه به دل نمیگیرم.
بلد نیستم کارایی که کردم رو بلند بلند جار بزنم.
تا الان منم منم نکرده بودم !
الان از خودم پشیمونم ولی دلم خیلی گرفته و چاره ی دیگری جز حرف زدن نداشتم.
و اما ختم کلام.
مرهام به دلیل انجام ندادن وظایف خود از وزیر آموزش بودن کنار میرود البته نیازی به گفتن نبود چون کار خاصی انجاد نداد.
کیاوش فردی بود که در تمام این مدت به جز تنها چند روز در کنار من بود و وظایف خودش رو به درستی انجام داد ولی چون همگی پشت پرده بود کسی متوجه آن نشد !
جانانه از عرفان و پرینس آف پرشیا و وحید تشکر میکنم که در این مدت خیلی خیلی به من کمک کردند.
Previous article:
Iranian Government (13 years ago)
Next article:
شرایط اقتصادی و نظامی ایران (13 years ago)
About the game:
USA as a world power? In E-Sim it is possible!
In E-Sim we have a huge, living world, which is a mirror copy of the Earth. Well, maybe not completely mirrored, because the balance of power in this virtual world looks a bit different than in real life. In E-Sim, USA does not have to be a world superpower, It can be efficiently managed as a much smaller country that has entrepreneurial citizens that support it's foundation. Everything depends on the players themselves and how they decide to shape the political map of the game.
Work for the good of your country and see it rise to an empire.
Activities in this game are divided into several modules. First is the economy as a citizen in a country of your choice you must work to earn money, which you will get to spend for example, on food or purchase of weapons which are critical for your progress as a fighter. You will work in either private companies which are owned by players or government companies which are owned by the state. After progressing in the game you will finally get the opportunity to set up your own business and hire other players. If it prospers, we can even change it into a joint-stock company and enter the stock market and get even more money in this way.
In E-Sim, international wars are nothing out of the ordinary.
Become an influential politician.
The second module is a politics. Just like in real life politics in E-Sim are an extremely powerful tool that can be used for your own purposes. From time to time there are elections in the game in which you will not only vote, but also have the ability to run for the head of the party you're in. You can also apply for congress, where once elected you will be given the right to vote on laws proposed by your fellow congress members or your president and propose laws yourself. Voting on laws is important for your country as it can shape the lives of those around you. You can also try to become the head of a given party, and even take part in presidential elections and decide on the shape of the foreign policy of a given state (for example, who to declare war on). Career in politics is obviously not easy and in order to succeed in it, you have to have a good plan and compete for the votes of voters.
You can go bankrupt or become a rich man while playing the stock market.
The international war.
The last and probably the most important module is military. In E-Sim, countries are constantly fighting each other for control over territories which in return grant them access to more valuable raw materials. For this purpose, they form alliances, they fight international wars, but they also have to deal with, for example, uprisings in conquered countries or civil wars, which may explode on their territory. You can also take part in these clashes, although you are also given the opportunity to lead a life as a pacifist who focuses on other activities in the game (for example, running a successful newspaper or selling products).
At the auction you can sell or buy your dream inventory.
E-Sim is a unique browser game. It's creators ensured realistic representation of the mechanisms present in the real world and gave all power to the players who shape the image of the virtual Earth according to their own. So come and join them and help your country achieve its full potential.
Invest, produce and sell - be an entrepreneur in E-Sim.
Take part in numerous events for the E-Sim community.
