Article
Χωρίς να το ζητήσω μου ανέθεσαν νωρίς-νωρίς το Υπουργείο Νέων.
Χωρίς να το ζητήσω μου έδωσαν νωρίς-νωρίς op. στο #esimgreece.
Χωρίς να το ζητήσω με έκαναν αμέσως-αμέσως leader στη National Guard.
Μπορώ να τα ξεχάσω αυτά? Δε μπορώ. Ούτε μπορώ να ξεχάσω ότι ξεσκίστηκαν κυριολεκτικά για να πάρω το 1ο μου Β.Η. κι ότι πανηγύριζαν με ειλικρινή χαρά όταν το πήρα. Να πω ότι έχω παράπονο? To αντίθετο μάλιστα. Από πού κι ως πού ένα noobάκι σαν εμένα να έχει τόσο καλή αντιμετώπιση από τους “παλιούς”? Tον 1ο λαχνό του τζακ-ποτ είχα κερδίσει και θα ’χα και παράπονο? Αν είναι δυνατόν!
Τα πράγματα όμως κάπου άρχισαν να στραβώνουν. Και συγκεκριμένα άρχισαν να στραβώνουν από τούτο εδώ το άρθρο , όπου το noobάκι που λέγεται Diana είδε το όνομά του να φιγουράρει ανάμεσα στους «καταλληλότερους υποψήφιους για τη θέση του Προέδρου». Σα να μην έφτανε αυτό, από την ίδια κιόλας μέρα το noobάκι που λέγεται Diana άρχισε να δέχεται έντονες προτροπές να κατέβει για CP το Νοέμβρη.
Όχι από όποιον κι όποιον. Από σημαντικά ονόματα της “παλαιάς φρουράς” ήταν οι προτροπές.
Όσοι κουβέντιασαν μαζί μου το θέμα και με προέτρεπαν να κατέβω το Νοέμβρη, ξέρουν και μπορούν να μαρτυρήσουν ότι η στάση μου ήταν κατ’ αρχήν αρνητική. Γνώμη μου ήταν ότι το Νοέμβρη καλό ήταν να κατέβει κάποιος εκπρόσωπος των “παλιών”. Κι ο Δεκέμβρης μήνας είναι. Κι ο Γενάρης επίσης. Θα έρθει σιγά-σιγά η σειρά των νεώτερων. Δε χρειάζεται βιασύνη.
Μια άλλη αντίρρησή μου ήταν ότι δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να πυροδοτήσω εντάσεις.
«Η χώρα δεν έχει ανάγκη από 2 υποψηφιότητες τόσο νωρίς», έλεγα. Όσοι κουβέντιασαν μαζί μου, μπορούν να το βεβαιώσουν. Zήτησα να μάθω αν υπάρχει κάποιος από τη “γενιά της Day 1” που να ενδιαφέρεται για CP το Νοέμβρη. Μου είπαν ότι πιθανόν να ενδιαφέρεται ο SeriusSocrates. Πήγα και βρήκα αμέσως τον SeriusSocrates να μάθω τις προθέσεις του και μάλιστα τον παρακάλεσα να κατέβει αυτός υποψήφιος για να μ’ αφήσουν κι εμένα στην ησυχία μου. Εκείνος άρχισε τα «Ίσως… Μάλλον… Πιθανόν… Δεν ξέρω ακόμα… Την τελευταία στιγμή θα το ανακοινώσω…» κ.ο.κ.
Eντωμεταξύ το παιχνίδι άρχισε να χοντραίνει και οι πιέσεις να εντείνονται. Άνθρωποι όχι τυχαίοι άρχισαν να μου λένε: «Θα πρέπει να κατέβεις ακόμα και κόντρα στον SeriusSocrates». Εγώ επέμενα να λέω ότι προτιμότερο να μην κατέβω και ιδίως όχι κόντρα σε κάποιον της “παλαιάς φρουράς”. Τότε ήταν η πρώτη φορά που άκουσα να λέγεται ότι «δεν είναι κατάλληλος ο SeriusSocrates για Πρόεδρος». Εγώ επέμενα να λέω ότι δε μπορώ να κρίνω την καταλληλότητα ή όχι του SeriusSocrates, αλλά δεν ήθελα μια υποψηφιότητα δική μου να πυροδοτήσει εντάσεις. Όλα αυτά μπορούν να τα επιβεβαιώσουν εκείνοι που κουβέντιασαν μαζί μου και πιστεύω ότι δε θα διστάσουν να το κάνουν αν χρειαστεί.
Το βράδυ της Day 58 βρεθήκαμε ξανά στο chat με το SeriusSocrates και τα είπαμε κατ’ ιδίαν. Μου είπε ότι είχε αποφασίσει να κατέβει κι ότι, αν ήθελα, μπορούσαμε να μοιράσουμε την προεδρική θητεία στη μέση. Από 15 μέρες ο καθένας. Του είπα ότι δεν υπάρχει λόγος. Τη θητεία μπορούμε να τη μοιράσουμε κι αλλιώς στη μέση: Αυτός να πάρει την εξωτερική πολιτική {διπλωματία, άμυνα κλπ}. Εγώ να πάρω την εσωτερική πολιτική {οικονομία, κοινωνική πρόνοια κλπ}. Συμφωνήσαμε.
Του είπα ότι δεν επείγομαι να δω τι κουμπάκια έχει η σελίδα του CP. Άμα τα βρήκαμε εμείς μεταξύ μας τι αρμοδιότητες θα έχει ο καθένας, δεν έχει μεγάλη σημασία για μένα ποιος θα εκλεγεί CP το Νοέμβριο. Αν ήθελε να κατέβει το Νοέμβριο, ας κατέβαινε το Νοέμβριο.
Του είπα μάλιστα ότι έγραφα άρθρο να το δημοσιεύσω τη Μέρα 59. Με αυτό το θα περιέγραφα τι ζητάω από το νέο Πρόεδρο {“κυβερνητικό πρόγραμμα”} και ταυτόχρονα θα του «έβγαζα σέντρα» να βγει μετά με δικό του άρθρο να ανακοινώσει υποψηφιότητα. Συμφωνήσαμε και σ’ αυτό. Και χωρίσαμε ευχαριστημένοι.
Κάνω login τη Μέρα 59 και βλέπω το SeriusSocrates να έχει κατεβάσει 5 ψευτο-proposals και να ’χει παραιτηθεί από βουλευτής. Δλδ. άλλα είχαμε συμφωνήσει, άλλα έκανε. Δεν είχαμε συμφωνήσει ότι θα περίμενε να βγάλω εγώ το άρθρο πρώτα? Δεν ήταν μόνο ότι αγνόησε τη συμφωνία, που κι αυτό είναι αρκετά χοντρό από μόνο του. Αυτό που με πείραξε πιο πολύ ήταν τα ψευτο-proposals. Το θεωρώ μικροπρέπεια να κοιτάς να μη χάσεις 5 xp. Δεν ξέρω για σας, αλλά τέτοιο CP εγώ δε θέλω.
Μαθαίνω ότι σε άλλα παιχνίδια το έχουν ψωμοτύρι. Έμαθα ότι και οι δικοί μας στην προηγούμενη Βουλή το ίδιο έκαναν την τελευταία μέρα της θητείας τους. Eίμαι noobίδι και δεν ξέρω τα “έθιμά” σας, αλλά τέτοια έθιμα δείχνουν περίεργα ήθη. Σαν τις αλλαξοκωλιές στα subs ένα πράμα. Με συγχωρείτε, αλλά δε θα πάρω.
Εκείνη τη μέρα διαπίστωσα ότι τέτοιο CP δε θέλω κι ότι ίσως κάτι παραπάνω από μένα να ήξεραν οι παλιοί που μου έλεγαν ότι «δεν είναι κατάλληλος ο SeriusSocrates για Πρόεδρος». Άλλαξα μόνο την τελευταία παράγραφο στο άρθρο που είχα ήδη έτοιμο, το δημοσίευσα και κατέθεσα την υποψηφιότητά μου. Κι όταν τον είδα να βρίζει, να απειλεί και ν’ ασχημονεί, βεβαιώθηκα ότι είχα κάνει το σωστό. Κι ας με στηρίξει όποιος θέλει. Είτε noobίδι, είτε “δεινόσαυρος”. Mόνο μούλτι να μη με στηρίξουν, γιατί κυκλοφορούν και τέτοια. Και είναι μπόλικα, όπως μαθαίνω.
Αυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας και μόνο.
Έτσι τα έζησα, έτσι τα θυμάμαι, έτσι τα διηγούμαι.
Ας είναι όποιο θέλει το εκλογικό αποτέλεσμα.
Δε θέλω όμως να μένουν εντυπώσεις.
Φιλικά
Diana
Previous article:
ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ (14 years ago)
Next article:
Ευχαριστώ (και συγνώμη) (14 years ago)
About the game:
USA as a world power? In E-Sim it is possible!
In E-Sim we have a huge, living world, which is a mirror copy of the Earth. Well, maybe not completely mirrored, because the balance of power in this virtual world looks a bit different than in real life. In E-Sim, USA does not have to be a world superpower, It can be efficiently managed as a much smaller country that has entrepreneurial citizens that support it's foundation. Everything depends on the players themselves and how they decide to shape the political map of the game.
Work for the good of your country and see it rise to an empire.
Activities in this game are divided into several modules. First is the economy as a citizen in a country of your choice you must work to earn money, which you will get to spend for example, on food or purchase of weapons which are critical for your progress as a fighter. You will work in either private companies which are owned by players or government companies which are owned by the state. After progressing in the game you will finally get the opportunity to set up your own business and hire other players. If it prospers, we can even change it into a joint-stock company and enter the stock market and get even more money in this way.
In E-Sim, international wars are nothing out of the ordinary.
Become an influential politician.
The second module is a politics. Just like in real life politics in E-Sim are an extremely powerful tool that can be used for your own purposes. From time to time there are elections in the game in which you will not only vote, but also have the ability to run for the head of the party you're in. You can also apply for congress, where once elected you will be given the right to vote on laws proposed by your fellow congress members or your president and propose laws yourself. Voting on laws is important for your country as it can shape the lives of those around you. You can also try to become the head of a given party, and even take part in presidential elections and decide on the shape of the foreign policy of a given state (for example, who to declare war on). Career in politics is obviously not easy and in order to succeed in it, you have to have a good plan and compete for the votes of voters.
You can go bankrupt or become a rich man while playing the stock market.
The international war.
The last and probably the most important module is military. In E-Sim, countries are constantly fighting each other for control over territories which in return grant them access to more valuable raw materials. For this purpose, they form alliances, they fight international wars, but they also have to deal with, for example, uprisings in conquered countries or civil wars, which may explode on their territory. You can also take part in these clashes, although you are also given the opportunity to lead a life as a pacifist who focuses on other activities in the game (for example, running a successful newspaper or selling products).
At the auction you can sell or buy your dream inventory.
E-Sim is a unique browser game. It's creators ensured realistic representation of the mechanisms present in the real world and gave all power to the players who shape the image of the virtual Earth according to their own. So come and join them and help your country achieve its full potential.
Invest, produce and sell - be an entrepreneur in E-Sim.
Take part in numerous events for the E-Sim community.
