Article
SeriusSokrates κι έβγαλε άρθρο κριτικής για την απόφαση να ανοίξουμε δεύτερο μέτωπο. Eφόσον τη θεωρεί λαθεμένη, καλά έκανε κι άσκησε δημόσια κριτική και εξήγησε τους λόγους τις αντίθεσής του. Μη μένουμε στα greeklish και στα ορθογραφικά λάθη. Δεν είναι εκεί το θέμα μας.
[Παρένθεση: Κακώς νομίζουν μερικοί ότι τα greeklish προσφέρουν ασφάλεια κι ότι δήθεν “oι ξένοι δε μπορούν να τα διαβάσουν”. Κυκλοφορούν converters στο διαδίκτυο που μετατρέπουν τα greeklish σε ελληνικό αλφάβητο και κατόπιν αναλαμβάνει δουλειά το google translate. Μην ξεχνάμε επίσης ότι κάποιοι ξένοι μπορεί να ξέρουν ελληνικά και να μην χρειάζονται έτσι κι αλλιώς converter και google translate.
Κλείνει η παρένθεση.]
To θέμα μας είναι αν και κατά πόσον ήταν λάθος κίνηση το declare war. Όπως έχει εξηγήσει ήδη ο
aristeros alkoolikos , το declare war έγινε επειδή εκτιμήσαμε ότι οι “λατρεμένοι μας γείτονες” σχεδίαζαν να μας κάνουν αυτοί declare war και εμείς θελήσαμε να τους προλάβουμε και να πάρουμε το initiative. Το ότι «Δεν έχουν “αυτοί” λεφτά να μας κάνουν επίθεση» είναι μια κουβέντα. “Αυτοί” μπορεί να μην έχουν λεφτά, έχουν όμως οι Βούλγαροι να τους δώσουν.
Θεωρήσαμε επίσης πολύ πιθανό ότι και οι Τούρκοι σχεδιάζουν με την πρώτη ευκαιρία να μας κάνουν declare war, αλλά εκτιμήσαμε πως μπορούμε να τους μπλοκάρουμε με τη βοήθεια των Ισραηλινών και να ακυρώσουμε τα σχέδιά τους, ιδίως αν έκαναν την “πονηριά” να επιτεθούν Κρήτη. Μια επίθεσή τους στη Θράκη έτσι κι αλλιώς δε θα μας προβλημάτιζε ιδιαίτερα.
Τι κερδίσαμε κάνοντας εμείς το declare war στους “λατρεμένους μας γείτονες”? Aντί να τρώμε τα νύχια μας από την αγωνία μήπως μας κάνουν αυτοί, κερδίσαμε το λιγότερο 40 ώρες initiative. 24 ώρες initiative από το declare war μέχρι να κάνουμε attack region και άλλες 16 ώρες τουλάχιστον από τη στιγμή που κάνουμε attack region μέχρι τη στιγμή που θα τελειώσει η μάχη.
Για αυτές τις τουλάχιστον 40 ώρες θα είχαμε το κεφάλι μας ήσυχο ότι δε θα φάμε καμιά ξαφνική επίθεση στη Μακεδονία. Ας πάρουμε λοιπόν το worst-case scenario, ότι δλδ. χάνουμε και τις 2 μάχες σε Ruse και σε Southeastern R.o.M. Έτσι κι αλλιώς καμία από τις 2 μάχες αυτές δεν καιγόμαστε πάρα πολύ να τις κερδίσουμε. Όχι ότι τις ξεκινήσαμε για να τις χάσουμε, αλλά δε θα χαθεί ο κόσμος αν τις χάσουμε. Για να διατηρούμε την πρωτοβουλία των κινήσεων τις κάναμε και γι’ αυτό επιτεθήκαμε σε περιοχές με λίγο πληθυσμό, ώστε να μην είναι μεγάλο το έξοδο της επίθεσης.
Έστω λοιπόν ότι τις χάνουμε και τις 2. Τι θα συμβεί? Στη χειρότερη περίπτωση θα δεχτούμε επίθεση από τη Βουλγαρία στη Θράκη και από τους “λατρεμένους μας γείτονες” στη Μακεδονία. Θα βρεθούμε δηλαδή να βγάζουμε άμυνα σε 2 μέτωπα. Το έχουμε ζήσει πολλές φορές μέχρι τώρα και ξέρουμε πώς να το αντιμετωπίσουμε. Επικεντρωνόμαστε στο πιο σημαντικό από τα 2 μέτωπα και το λιγότερο σημαντικό το αφήνουμε σε 2η μοίρα. Βλέποντας ποια από τις 2 μάχες χτυπάν πιο δυνατά οι αντίπαλοι, κανονίζουμε κι εμείς την πορεία μας.
Αυτό είναι το worst-case scenario. Η άλλη πιθανότητα είναι να επιτεθούν οι Βούλγαροι στη Μακεδονία και οι “λατρεμένοι μας γείτονες” να μην επιτεθούν πουθενά, αλλά να βοηθήσουν απλώς τη Βουλγαρία. Σε αυτή την περίπτωση, το πολύ-πολύ να μας κάνει declare και η Τουρκία και να επιτεθεί Θράκη, αλλά αυτό δε μας προβληματίζει. Ενδεχόμενη τουρκική επίθεση στην Κρήτη, έχουμε "άλλο" τρόπο να την αντιμετωπίσουμε.
Αξίζει να θυμόμαστε πως η επίθεση που κάναμε στο Plovdiv δεν έγινε φυσικά για το high stone. Έγινε για λόγους ηθικού. Αποδείξαμε αυτό που θέλαμε να αποδείξουμε και ίσως είναι καιρός για μια κουβέντα με τη Βουλγαρία για έντιμη ειρήνη. Εννοείται πως όποια κουβέντα και να κάνουμε με τη Βουλγαρία, θα πρέπει να γίνει σε συνεννόηση και με τους Σέρβους. Δε νοείται να τους “κρεμάσουμε”. Προς την κατεύθυνση της Βουλγαρίας λοιπόν θα έλεγα να συζητήσουμε για ειρήνη. Όχι προς την “άλλη” κατεύθυνση. Πάντα σε συνεννόηση με τους Σέρβους.
Υ.Γ.: Τις τελευταίες 2-3 μέρες ο
aristeros alkoolikos μπήκε για τα καλά “στο πετσί του ρόλου” και συμπεριφέρεται όπως πρέπει να συμπεριφέρεται ο CP. Νομίζω ότι τα καταφέρνει θαυμάσια. Κριτική για επιμέρους επιλογές του είναι θεμιτή. Κανείς δεν είναι τέλειος. Εγώ π.χ. έχω αμφιβολίες αν έπρεπε να βάλει DS στο Plovdiv. Αλλά και λάθος να έκανε, μικρό το κακό. Αφού τον έχουμε βάλει στη θέση του CP, ας τον βοηθήσουμε κι ας τον αφήσουμε να κάνει το παιχνίδι του. Εμείς θα σταθούμε δίπλα του. Με τις συμβουλές μας, με την κριτική μας, με τις αντιρρήσεις μας. Αλλά θα σταθούμε δίπλα του.
Previous article:
ΑΠΟΡΙΕΣ (13 years ago)
Next article:
Quiz για τα Military Units (13 years ago)
About the game:
USA as a world power? In E-Sim it is possible!
In E-Sim we have a huge, living world, which is a mirror copy of the Earth. Well, maybe not completely mirrored, because the balance of power in this virtual world looks a bit different than in real life. In E-Sim, USA does not have to be a world superpower, It can be efficiently managed as a much smaller country that has entrepreneurial citizens that support it's foundation. Everything depends on the players themselves and how they decide to shape the political map of the game.
Work for the good of your country and see it rise to an empire.
Activities in this game are divided into several modules. First is the economy as a citizen in a country of your choice you must work to earn money, which you will get to spend for example, on food or purchase of weapons which are critical for your progress as a fighter. You will work in either private companies which are owned by players or government companies which are owned by the state. After progressing in the game you will finally get the opportunity to set up your own business and hire other players. If it prospers, we can even change it into a joint-stock company and enter the stock market and get even more money in this way.
In E-Sim, international wars are nothing out of the ordinary.
Become an influential politician.
The second module is a politics. Just like in real life politics in E-Sim are an extremely powerful tool that can be used for your own purposes. From time to time there are elections in the game in which you will not only vote, but also have the ability to run for the head of the party you're in. You can also apply for congress, where once elected you will be given the right to vote on laws proposed by your fellow congress members or your president and propose laws yourself. Voting on laws is important for your country as it can shape the lives of those around you. You can also try to become the head of a given party, and even take part in presidential elections and decide on the shape of the foreign policy of a given state (for example, who to declare war on). Career in politics is obviously not easy and in order to succeed in it, you have to have a good plan and compete for the votes of voters.
You can go bankrupt or become a rich man while playing the stock market.
The international war.
The last and probably the most important module is military. In E-Sim, countries are constantly fighting each other for control over territories which in return grant them access to more valuable raw materials. For this purpose, they form alliances, they fight international wars, but they also have to deal with, for example, uprisings in conquered countries or civil wars, which may explode on their territory. You can also take part in these clashes, although you are also given the opportunity to lead a life as a pacifist who focuses on other activities in the game (for example, running a successful newspaper or selling products).
At the auction you can sell or buy your dream inventory.
E-Sim is a unique browser game. It's creators ensured realistic representation of the mechanisms present in the real world and gave all power to the players who shape the image of the virtual Earth according to their own. So come and join them and help your country achieve its full potential.
Invest, produce and sell - be an entrepreneur in E-Sim.
Take part in numerous events for the E-Sim community.
